“စံၿပဆရာ တစ္ေယာက္ေပၚ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕အၿမင္”
စံၿပဆရာတစ္ေယာက္ကို စံၿပေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္လိုပါပဲ ေတြ႕ရခဲပါတယ္။ ဆရာအလုပ္နဲ႔ ေန႔တဓူ၀ အသက္ေမြးႏိုင္လို႔သာ ဆရာအလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ၾကတဲ႔ ဆရာေတြက တစ္ပုံၾကီးပါ။သူတို႔ဟာ ဆရာေတြ ဟုတ္ေကာင္းဟုတ္မယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႔ထဲက ဘယ္သူ႔ကိုမွ႔ ‘စံၿပဆရာ’ လို႔ေခၚလို႔မရပါဘူး။
ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ မိမိရဲ႕တပည္႕ေတြကို စာသင္ၾကားရာမွာ ကြ်မ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာ ေၿပာစရာလိုပါ။ ဒီလိုအပ္အတြက္ ဘယ္သာသာရပ္ကိုမဆို စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေအာင္ သင္ၾကားေပးႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ သူ႔မွာ ဟာသဥာဏ္ရွိရပါမယ္။ ( ဟာသာဥာဏ္ရွိရင္ ) သူရဲ႕သင္ၾကားပုံက ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕စရာ မၿဖစ္ဘူးေပါ႔။ တိတိက်က်ဆိုရရင္ေတာ႔ သူ႔တပည္႕ေတြအတြက္ ႏွစ္ၿခဳိက္စြဲမက္စရာ အရသာရွိတဲ႔ ဟင္းလ်ာ/ဗဟုသုတ ဟင္းေလးအိုးၾကီးေပါ႔။
ဒါေပမယ္႔ စာသင္ၾကားရုံသက္သက္နဲ႔ေတာ႔ မၿပီးၿပည္႕စုံေသးပါဘူး။ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္မွာ တၿခားအရည္းအခ်င္းေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါေသးရဲ႕။ ‘စိတ္ေရာကိုယ္ပါ တာ၀န္ထမ္းမွာ’ ဆိုတာ သူ႕ရဲ႕ေဆာင္ပုဒ္ပါ။ သူဟာ မိမိတာ၀န္ကို စိတ္မေပါ႔တပါနဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ႔ ထမ္းေဆာင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပုရြက္စိတ္လိုမ်ဳိး လုံ႔လ၀ီရီယနဲ႔ ပညာကိုရွာမွီၿပီ အဲပညာကို မိမိတည္႕ေတြထံ ၿပန္လည္မွ်ေ၀ၿပီးေတာ႔ တိုးပြားလာေအာင္ လုပ္တယ္။ ဒီအလုပ္တြက္ လစာရဖို႔ သူေမွ်ာ္လင္႔ေကာင္း ေမွ်ာ္လင္႔မယ္။ ဒါကေတာ႔ သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတာင္ လူနာဆီကေန ေဆးဖိုး၀ါးခ ေမွ်ာ္လင္႔ေသးတာပဲေလ။ႏုိင္ငံဂုဏ္၊လူမ်ဳိးဂုဏ္ေဆာင္ဖို႔ တိုက္ပြဲ၀င္တဲ႔ ရဲေဘာ္ဟာလည္း မိမိလစာရရွိဖို႔တြက္ အလားတူစိတ္အားထက္သန္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ဆရာေကာင္း၊ဆရာ၀န္ေကာင္းနဲ႔ ရဲေဘာ္ေကာင္းဆိုတာ ေငြထက္ တာ၀န္ကို ပိုအေလးထားတယ္။ တာ၀န္ ပထမ၊ေငြ ဒုတိယ - ဒါ စံၿပဆရာပါပဲ။
စံၿပဆရာတစ္ေယာက္မွာ ေၿခာက္ၿပစ္ကင္း သဲလဲစင္တဲ႔ အက်င္႔စာရိတၱရွိပါတယ္။ မိခင္နဲ႔ဆရာသမားက တက္သစ္စေယာက်ာၤးကေလးေတြနဲ႔ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အက်င္႔စရိုက္ကို ပုံသြင္းေပးထားၿပီး အနာဂတ္ကို ပုံေဖာ္ေပးတယ္ေလ။ အက်င္႔စရိုက္ဆိုတာ ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဖိုးတန္ပစၥဥစၥာပါပဲ။
ဒါ႔အၿပင္ သူဟာ စည္းကမ္း၊အခ်ိန္မွန္မွဳနဲ႔ စာၾကဳိးစားမွဳရဲ႕ အေရးပါပုံကို မိမိေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ စိတ္ထဲ အၿမဲစြဲမွတ္ေနေစပါမယ္။ မိမိေက်ာင္းသားေတြကို စံၿပေက်ာင္းသားေတြ တကယ္႔လူၾကီးလူေကာင္းေတြနဲ႔ ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္ေတြ ၿဖစ္လာေအာင္ သူပ်ဳိးေထာင္ယူမယ္။ သူက မိမိတပည္႕ေတြအားလုံးကို တန္းတူညီမွ် ေကာင္းေကာင္းခ်စ္တယ္။ ( ဒီေတာ႔ ) သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားမွဳ႕ကို သူရတယ္ေလ။ သူဟာ သူတို႔ကို တိုးတက္မွဳ လမ္းမွန္ေပၚ ေရာက္ေအာင္ ေဖးမကူညီ လက္တြဲေခၚေဆာင္သြားတဲ႔ သူတို႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း၊သူတို႔ရဲ႕ ဦးေဆာင္လမ္းၿပပါပဲ။ ဒါကေတာ႔ စံၿပဆရာ တစ္ေယာက္အေပၚ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ အၿမင္ပါပဲဗ်ာ။